Gedachten en gedichten 2005
Kerst,
de herdenking van de man die stierf aan het kruis Hij
die wou zeggen: Ik heb liefde voor jullie in mijn huis Ik
neem op me wat jullie fout hebben gedaan Zodat
je op een betere manier verder kunt gaan Het
is niet zomaar een mooi verhaal Maar
daarin zit een moraal Sta
eens stil bij jezelf, wat heb je allemaal gedaan En
hoe ben je door het leven gegaan? Heb
je even gedacht aan een ander mens die niks meer heeft Die
alle dagen misschien in kou en honger leeft… Heb
je liefdevol en vergevingsgezind in het leven gestaan Of
heb je je medemens misschien pijn aangedaan? was
je leven alleen maar een feest Of
ben je er voor je medemens ook geweest? Een
mens met misschien veel zorgen of pijn Konden
we daar even lief voor zijn? Heb
je ook wel eens iets gedeeld Of
heeft bezit vergroten alleen in jouw gedachten gespeeld? Hebben
wij iets voor een ander gedaan Of
hebben we alleen aan de zijlijn gestaan? Bijna
2006. Een overdenking van het oude jaar Zijn
wij mensen goed geweest voor elkaar? Iedere
dag is een mogelijkheid voor een nieuwe start om
nog meer te leven vanuit je hart Wees
goed en lief voor elkaar Dan
wordt het voor ieder een prachtig jaar vrede
op aarde, voor ieder mens!
Niet
alleen aan jezelf te denken |
|||
Een lichtje voor iedereen
Maak kennis
met warmte
21 oktober 2005
|
|||
Dolende
mens
11 oktober 2005
|
|||
Liefde
Dreamer 9 september 2005
|
|||
Sterven en herboren worden
En elke dag weer voel ik een sterven en herboren worden. De strijd van het gevoel. 'n Traan die verandert in een lach
Hoe diep een dal ook wezen mag, hoger is de berg
21 juli 2005
|
|||
Bedankt! 12 april 2005 |
|||
Keuzes
Mijn leven is mijn leven. Alleen ik ben hier verantwoordelijk voor. De keuzes die ik maak zijn voor mezelf. Maak ik de verkeerde keuze, dan ben ik degene die verantwoordelijk is voor de gevolgen. Iedereen kan fouten maken, maar daaruit kun je leren, als je maar wilt, omdat de verantwoording bij jezelf ligt.
3 april 2005 |
|||
|
|||
De zevende hemel ging voor mij open vandaag stoort het me niet.
Voel het wonder van de liefde in het diepste van mijn hart...
|
|||
Overleven
Niets dan pijn was in mijn hart, maar ik voelde het niet meer. Niet meer bij machte om écht te leven en als een robot ging ik door. Werken, eten, slapen, op automatische piloot. Dood aan het gaan van binnen en aan het uiterlijke overgegeven.
Ik was alleen maar aan het overleven...
Mijn hart was vol en toch was het leeg. Ik kon niet meer voelen, ik kon er niet meer bij. Verstopt achter vermoeidheid en kou en mijn gevoel zat verborgen, ergens diep van binnen in mij...
5 januari 2005 |
|||
Heb vertrouwen
Heb vertrouwen, het ratelt continue door mijn hoofd. Ik voel het niet, maar ik weet nog dat het er is, als ik logisch nadenk. Maar meteen gaan gebeurtenissen door mijn gedachten. Het logische is weer gaan wankelen... Onzekerheid? Angst?
Is het alleen maar onzekerheid? Of is het de angst nog meer kwijt te raken dan er al niet meer is? Bang voor nog meer pijn.
Maar toch blijft het ratelen... HEB VERTROUWEN, maar waarin? Het goede? Waarom voel ik het dan niet? Hoe kan ik vertrouwen hebben? En waarom maakt het me dan zo onzeker? Ik zit en luister vertwijfeld naar het geratel... Kan ik nog vertrouwen hebben?
(Flarden uit een oud gedichtje) 1 januari 2005
|
|||